Dygresje

"Nie chcielibyśmy obklejać całego wagonu tabliczkami z zakazami, więc tylko krótko tutaj wymienimy najważniejsze zasady." A zasady są takie, jak widać na obrazkach. Nadesłane z kraju zegarków i czekolady przez Czytaczkę Monikę.

Z pewnością tęsknicie, Drodzy Czytacze, za doniesieniami o najnowszych wymysłach kosmicznego narodu. Na szczęście, dzięki czujności Mojej Sista, mogę Wam od czasu do czasu takowych dostarczyć! Dziś dwa rezultaty jej obserwacji Sztokholmu, obrazujące zarazem typowo szwedzkie tendencje. Powyższy plakat reklamowy nawiązuje do, opisywanego już na tym blogu kilkakrotnie , zamiłowania Szwedów do trenowania i sprawności fizycznej. Widoczna na nim uśmiechnięta pani, 33-letnia matka dzieciom reklamująca sieć siłowni SATS, twierdzi, że "trenowanie jest równie oczywiste, jak zmienianie pieluch". Ciekawam, czy pozostałe osoby na plakacie mają na ten temat podobne zdanie - niestety, ich nie zacytowano. Natomiast zobaczywszy powyższy plakat spróbowałam wyobrazić sobie analogiczną sytuację w Polsce - i mało co mózg mi się nie zawiesił. Otóż Kościół Szwedzki ogłasza na nim, że w co drugi wtorek w kościele św. Jakuba odbywają się queerowe msze święte. A po nich pastor zaprasza na kawę/herbat

Jako że dziś dzień świąteczny, zajmijmy się na chwilę życiem religijnym kosmicznego narodu . Tuż przed Bożym Narodzeniem udało się - za trzecim podejściem - zarejestrować w Szwecji oficjalnie nowy związek wyznaniowy: Misyjny Kościół Kopimistów. Założenia tej nowej religii są proste: informacja jest święta, a jej kopiowanie i rozprzestrzenianie jest aktem religijnym. Nazwa religii pochodzi od słów "copy me", a świętymi symbolami kopimistów są skróty Ctrl+C Ctrl+V (kopiuj - wklej). Mają oni nadzieję, że dzięki oficjalnemu zarejestrowaniu religii będą mogli walczyć z prześladowaniem ich przekonań, a także szerzyć swoją wiarę (kościół jest wszak misyjny). Oficjalnie nie poruszają wprawdzie (jak na razie) kwestii ściągania plików chronionych prawem autorskim z internetu, ale to, że wielu członków* nowej religii wywodzi się z młodzieżówki Partii Piratów nie jest zapewne kwestią przypadkową. Przedsięwzięcie ma trochę z atmosfery studenckiego wygłupu - i nieprzypadkowo, działacze z

Książę Karol Filip , drugie dziecko i jedyny syn króla Szwecji, ma swoich fanów wśród Czytaczy niniejszego bloga, a i ja, przyznam, mam do niego pewną słabość. Dlatego nie mogłam przemilczeć informacji, na którą całkiem znienacka się dzisiaj natknęłam. Informacja dotyczy właściwie bardziej Estonii niż Szwecji, ale nasz piękny Prince Charming ma w niej swój udział. Otóż w 1992 roku, w czasie pierwszych w Estonii demokratycznych wyborów po wyrwaniu się spod bratniej opieki Związku Radzieckiego, szóste miejsce w tym kraju zajęła... Partia Rojalistyczna. Wynik ten był niespodziewany nawet dla samych członków tej partii, całe przedsięwzięcie bowiem nie miało w założeniu być na poważnie - program partii sprowadzał się głównie do ośmieszania absurdów estońskiego życia politycznego. Oraz do postulatu wprowadzenia w kraju monarchii absolutnej. I tu pojawił się jeden mały problem: Estonia nigdy nie miała własnej dynastii panującej, skąd więc wziąć odpowiedniego kandydata na objęcie tronu? Zaradn